Over het museum

Het idee om een museum te wijden aan de watersnoodramp van 1953 ontstond rond de 40-jarige herdenking van de ramp in 1993. De Phoenix-caissons waarmee in oktober 1953 het dijkgat bij Ouwerkerk werd gesloten, bleven daarvoor niet veel meer dan markante betonnen kolossen in het landschap.

Hergebruik van de vier Phoenix-caissons
De 40-jarige herdenking van de ramp in 1993 was de aanleiding om een permanent museum in te richten. Er werd een werkgroep opgericht en onder leiding van Ria Geluk werd het Project Watersnoodmuseum van de grond getild. De lat werd hoog gelegd. De werkgroep kwam met het ambitieuze plan het watersnoodmuseum in één van de Phoenix-caissons te vestigen. Een uitdaging voor bouwkundige Evert Joosse uit Kloetinge die – gesteund door een groep vrijwilligers – de plannen uitwerkte.

Financiering en bouw
Voor de inrichting werd het Utrechtse bureau voor educatieve communicatie Podium ingeschakeld en begon een zoektocht naar mogelijkheden om het project te financieren. In het kader van het project Plattelandsvernieuwing kwamen overheden, bedrijven en fondsen over de brug met subsidies.

In september en oktober 2000 kwam er een proefopenstelling van het museum. In de winter van 2001 werd de inrichting afgerond. Toenmalig staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat Monique de Vries opende op 2 april 2001 in gezelschap van vrijwilligers, sponsoren en genodigden het Watersnoodmuseum.

In de jaren daarna is het museum flink uitgebreid en verbouwd. Alle vier Phoenix-caissons in het dijklichaam in Ouwerkerk werden door gangen met elkaar verbonden en ingericht als expositieruimten. Herinneren en herdenken zijn sleutelwoorden voor het museum, en daarnaast heeft het museum een educatieve functie. Overal in het museum wordt de verbinding gelegd tussen de watersnoodramp en hedendaags waterbeheer.

In 2016 verleende de toenmalige minister van Infrastructuur en Milieu Schultz van Haegen de status Nationaal Kennis- en Herinneringscentrum Watersnood 1953 aan het museum.

geschiedenis van het museum
Het vijfde caisson, voorheen restaurant ‘De Vierbannen’

In 2019 werd het naastgelegen restaurant, voorheen ‘De Vierbannen’, verworven en als vijfde caisson toegevoegd aan het museum. De museumbrasserie en het kenniscentrum zijn er gevestigd; het vijfde caisson is vrij toegankelijk voor het publiek.