Residentie Watersnoodmuseum
Tien kunstenaars gaan afwisselend aan het werk met het thema ‘Leven met water’. De Watersnoodramp van 1953 en de huidige zeespiegelstijging moeten de kunstenaars inspireren. Gino Anthonisse selecteert als curator namens het Watersnoodmuseum de kunstenaars.
De kunstenaars gaan na een inspiratiesessie met wetenschappers vanuit het museumgebouw én de directe omgeving van het Watersnoodmuseum aan het werk. De kunstenaars krijgen alle vrijheid hoe ze hier gedurende een drie maanden durende residentie invulling aan geven.
Nu te zien in het Watersnoodmuseum
Lisa Sebestikova en Bert Villa hebben in de periode april – juni 2024 werk gemaakt in de residentie. Hun werk is nu te zien in de buitenruimte van het Watersnoodmuseum.
Over de kunstenaars
Ghislaine Monte
Ghislaine Monte visualiseert maatschappelijke kwesties die vaak als normaal worden ervaren. Haar werk zet mensen aan het denken en stimuleert gesprekken over thema’s zoals generatieoverdracht en het behoud van het collectieve geheugen. Ze werkt samen met wetenschappers, waaronder een expert in het onderhoud van mangroven op Bonaire en een specialist in transitiekunde en duurzaamheid uit Nederland.
“Tijdens mijn residentie wil ik mij verdiepen in de impact van menselijke activiteiten op de mangroven, de zuidelijke kant van Bonaire en de bredere ecologische systemen in het gebied. Met mijn kunst wil ik onderzoeken of het voor de Bonairiaan mogelijk is om met alle veranderingen die op ons afkomen, het authentieke karakter te behouden. Hoe kan Bonaire, vooral het zuidelijke deel dat het meest gevaar loopt om onder water te komen, deze uitdagingen aanpakken vanuit het perspectief van transitiekunde?”
Marieke Knol (NL, 1976)
Nadat Marieke Knol (NL, 1976) verschillende culturele projecten ontwikkelde op Bonaire, besloot zij zich meer toe te leggen op haar kunstpraktijk. Ze richt zich in haar werk op spanningen en trauma in de context van toenemende veranderingen en onzekerheden die zich ook op Bonaire voordoen. In haar multimediaal werk daagt ze zichzelf uit om haar persoonlijke verhaal evenwichtig te verweven met andere overpeinzingen en collectieve verhalen.
“Het voelt alsof de wereld waarin we leven vastzit in situaties van ongelijkheid, sociale machtsverhoudingen, sporen van kolonialisme. Gedurende mijn residentie in het Watersnoodmuseum wil ik op zoek naar onderliggende emoties en spanningen rondom klimaatvraagstukken. Hoe verhouden we ons tot de natuur en tot elkaar, in Nederland en op Bonaire. Ik wil uitnodigen tot reflectie op de complexe sociale en historische dynamiek die onze wereld vormgeeft.”
Dillon Rannou
Dillon Rannou is een getalenteerde handschilderkunstenaar afkomstig van het prachtige eiland Bonaire. Zijn unieke en meeslepende schilderijen worden gekenmerkt door hun abstracte stijl en innovatieve benadering van generatieve schilderkunst. Geïnspireerd door zijn thuiseiland, zijn de werken van Dillon doordrenkt met de essentie van het Bonairiaanse leven, waarbij de levendige kleuren, patronen en texturen van het lokale landschap en de cultuur worden vastgelegd. Of het nu gaat om het weergeven van scènes uit de natuurlijke wereld of abstracte vormen die emoties en gevoelens oproepen, de kunst van Dillon is altijd afgestemd op de ritmes en energieën van het eiland en zijn inwoners.
“Tijdens mijn residentie bij het Watersnoodmuseum wil ik de mensen laten zien wat de invloed van de stijgende zeespiegel op Bonaire zal zijn; op een serieuze, maar ook kleurrijke toon. Hopelijk leren we gaandeweg allemaal iets nieuws.”
Lisa Sebestikova (1988, NL)
Lisa maakt beelden, schilderijen en grote plaatsgebonden installaties. Haar ingrepen gaan vaak tegen het normale gebruik van de ruimte in. Het doel van haar werk is om een dialoog tot stand te brengen tussen de locatie en de gemaakte ingreep. Bijvoorbeeld door een link te leggen met de geschiedenis, de huidige staat of mogelijke toekomstige ontwikkelingen. Wat de installaties verbindt, is een streven naar eenvoud waarin de grens tussen associatie en vervreemding onderzocht wordt. Onderweg creëert Lisa een eigen logica, die zowel vertrouwde als nieuwe gedachten oproept.
“Tijdens de residentieperiode in het Watersnoodmuseum ga ik me verdiepen in de geschiedenis van de Watersnoodramp van 1953 en het ontstaan van het museum. Ik ga in gesprek met historici en laat de impact van de ramp tot me doordringen. Tegelijkertijd ga ik de continue verplaatsing van materie, zowel zand als water, en onze invloed daarop bestuderen. Met deze ingrediënten ga ik een ruimtelijke vertaling maken.”
Bert Villa (1991, BE)
Bert Villa is een fenomenologische kunstenaar-architect gevestigd in Gent. Met zijn installaties, fotografie en architectonische structuren gaat Villa in op de codes van (door de mens gemaakte) omgevingen en onze perceptie van die omgevingen. Vaak vertrekkend vanuit een specifieke locatie en de verhalen die het belichaamt, engageert Villa zich met de zeer herkenbare fenomenen die onze omgevingen bevolken. Door ze te isoleren of te hercontextualiseren, stelt hij de manier waarop onze omgeving cultureel, historisch en sociaal geconstrueerd is in vraag.
“Tijdens mijn residentie in het Watersnood museum wil ik een werk ontwikkelen dat inspeelt op de verschillende manieren waarop water ons landschap (ongezien) doorkruist. In ons landschap vinden we zichtbare en verborgen structuren terug die in relatie staan tot waterbeheer. Ik ga deze archetypes tijdens mijn residentieperiode onderzoeken, documenteren en verwerken in een artistieke interventie.”
Maartje Korstanje (1982, NL)
Maartje Korstanje’s kunstenaarspraktijk wordt gedreven door een diep besef van de beperktheid van het leven en hoe hiermee om te gaan. Wanneer verval en aftakeling hun intrede doen, openbaart zich ook de schoonheid en kwetsbaarheid ervan. Haar aandacht richt zich op de dynamiek tussen groei en verval, zowel in de natuurlijke wereld als in de door mensen gecreëerde wereld, maar voornamelijk in de grensgebieden waar deze twee werelden samenkomen.
“Tijdens mijn werkperiode in het Watersnoodmuseum voer ik onderzoek uit naar organismen en leefomgevingen zowel onder water als langs de kustlijn. Mijn focus ligt op het observeren van veranderingen die plaatsvinden als gevolg van klimaatverandering en extreme weersomstandigheden, migratie, exoten en andere factoren en zal daar een visuele vertaling van maken in klei”
Suzette Bousema (1995, NL)
Suzette Bousema visualiseert in samenwerking met wetenschappers hedendaagse milieuvraagstukken. Planetaire omstandigheden en onze plaats daarin vormen het uitgangspunt in haar werk; de manier waarop mensen ingrijpen in de natuur en hoe we op individueel niveau verbonden zijn met de aarde. Ze werkt interdisciplinair met fotografie, grafiek, glasblazen, weven, geluid, geur en organische materialen zoals zeewier.
‘’Tijdens mijn residentie in het Watersnoodmuseum wil ik me verdiepen in ‘Stratospheric Aerosol Injection’, een vorm van geo-engineering waarbij kunstmatig wolken worden gecreëerd in de stratosfeer, die de zon reflecteren en zo de aarde afkoelen. Het is iets dat momenteel alleen nog wordt onderzocht, maar wat in de toekomst realiteit kan worden als we de klimaatdoelen niet halen. Met mijn kunst wil ik dit soort ongrijpbare onderwerpen zichtbaar maken en verwondering oproepen over wetenschappelijk onderzoek.’’
Willem de Haan
Beeldend kunstenaar Willem De Haan daagt en ondermijnt de sociaal geconditioneerde en politiek bepaalde regels van alledaagse locaties. Door op overtuigende maar vervreemdende wijze kunstmatige elementen toe te voegen, oefenen zijn werken directe invloed uit op dagelijkse situaties. Zijn suggestieve sculpturale ingrepen verwijzen naar de invloed van rekwisieten op fictieve scenario’s in film en theater.
“Tijdens de residentie in het Watersnoodmuseum wil ik kijken hoe het Zeeuwse landschap de komende jaren, wegens zeespiegelstijging, zichtbaar zal veranderen. Fysieke aanpassingen in onze omgeving zullen nodig zijn om te leven in een wereld waarin snelle ecologische veranderingen plaatsvinden. Wellicht dat bepaalde situaties en oplossingen, die nu nog heel absurd of overdreven lijken, over een tiental jaar ons alledaags decor vormen.”
Bart Schalekamp
Binnen de praktijk van Bart Schalekamp vervagen de grenzen tussen conceptueel design en kunst. Vanuit zijn design achtergrond en een fascinatie voor natuurkundige processen maakt hij werk dat onze mentale speelsheid stimuleert.
“In de residentie zie ik de mogelijkheid om met beweging en chaos te werken. Het temmen van chaos en tot een poëtisch beeld maken is de drijfveer achter veel van mijn werken. Water is een belichaming van wat zowel pure chaos als ook rust kan zijn. Hoe wij samen leven met deze twee uiterste in ons land vind ik fascinerend. Hoe rustig water zorgt voor groei en we de chaos bestrijden met gigantisch mechanische installaties.”
Kunstenaars Bonaire
Curator Gino Anthonisse reisde voor de residentie af naar Bonaire om het eiland beter te leren kennen en om drie kunstenaars te selecteren. Kijk hieronder een kort verslag van zijn reis:
Residentie in beeld
De residentie wordt mogelijk gemaakt door een bijdrage van het Mondriaan Fonds.
