Wanhoop en daadkracht

Tijdens de rampnacht proberen PTT’ers wanhopig hulp te zoeken via de telefoon. Zij worden niet gehoord. Radio-amateurs lukt het wel met een zelfgebouwde zender. Reddingswerk en hulpverlening komen op gang.

In caisson 2 verhalen over emoties en daadkracht. Emoties van hen die getroffen zijn door de watersnoodramp en verhalen vertellen over dierbaren die zij verloren. Daadkracht van de hulpverleners: van het Rode Kruis tot ‘moddermeisjes’, maar ook van de weder-opbouwers, die onder meer de vier caissons plaatsten in het stroomgat van Ouwerkerk.

Niet vergeten
Multimediaal monument ‘1835 + 1’ – een interactieve installatie – houdt de herinnering levend aan hen die omkwamen: 1835 geregistreerde doden plus de baby die op zaterdagavond 31 januari is geboren, in de nacht van 31 januari op 1 februari verdrinkt en nooit is gevonden. Familieleden en vrienden leverden verhalen – soms met kleine details – over de dierbaren die ze hebben verloren. De bezoeker hoort de verhalen door een naam van een slachtoffer op een beeldscherm aan te tikken. Nog steeds krijgt het Watersnoodmuseumverhalen aangeleverd, opdat de doden niet vergeten worden.

Er zijn verschillende lijsten met slachtoffers van de watersnoodramp van 1953. Het Watersnoodmuseum houdt de officiële lijst van het Rode Kruis aan. Alle namen zijn te vinden op een aantal wanden in caisson 2. Gesorteerd op plaatsnaam (met provincie) en op achternaam. Achter de naam en de leeftijd bij overlijden.