Watersnoodmuseum start samenwerking met studenten van kunstacademie St. Joost

OUWERKERK – Zo’n 80 studenten van St Joost School of Art & Design gaan de komende maanden aan de slag met een opdracht van het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk. De opdracht: maak een animatie waarmee je het bewustzijn over de gevaren van de stijgende zeespiegel vergroot. Resultaat: uiteindelijk een aansprekende tentoonstelling in het museum. Maandag 8 februari was er een inspirerende online kick-off van het project met als klinkend thema: ‘De eeuwige strijd tegen het water’.

St. Joost School of Art & Design heeft locaties in Breda en ’s-Hertogenbosch. De circa 80 studenten zouden eigenlijk in het museum samenkomen, maar zowel corona als de weersomstandigheden gooiden alle plannen in de war. Online kregen ze echter toch een interessant programma aangeboden.

Online inspiratie
Zo gaf onder meer directeur Siemco Louwerse online een toelichting op de achtergrond van het museum, gaf ontwerper Jeroen Kummer van Kummer & Herrman een toelichting op hoe hij het gekozen thema zeespiegelstijging verwerkt in zijn uiteenlopende ontwerpen (onder meer voor het Watersnoodmuseum), gaf fotograaf Kadir van Lohuizen een inspirerende presentatie over zijn reizen over de wereld waar zeespiegelstijging duidelijke sporen heeft achtergelaten (zijn boek ‘After Us The Deluge’ is net uit) en vertelde Nederlands watergezant Henk Ovink over de eeuwige strijd tegen het water, die wereldwijd volop gaande is (hij werkte ook mee aan het boek van Van Lohuizen).

Door klimaatverandering stijgt de zeespiegel en dat zal grote gevolgen hebben voor Nederland. De studenten is gevraagd om in duo’s een animatie te maken van max. 2 minuten waarmee ze het bewustzijn over de gevaren van het (stijgende) water vergroten bij de doelgroepen van het Watersnoodmuseum.

Beeld en Geluid
Als startpunt krijgen de studenten een filmfragment over de watersnoodramp van 1953 uit de collectie van Beeld en Geluid in Hilversum als inhoudelijke of beeldende input voor hun verhaal. Het fragment kan ook dienen ter inspiratie maar de opdracht is dat ze met het verhaal een koppeling leggen tussen het getoonde beeld en het thema zeespiegelstijging. Vervolgens mogen ze zelf kiezen of het verhaal in verleden, heden of toekomst afspeelt, of een combinatie daarvan.

Mogelijke perspectieven: Wat was de oorzaak van de watersnoodramp in 1953 en wat kunnen we daar nu van leren? Wat voor oplossingen hebben we tot nu toe gevonden om veilig onder de zeespiegel te wonen? Welke problemen staan ons te wachten nu de zee verder gaat stijgen door klimaatverandering? En welke oplossingen zijn er mogelijk? De studenten nemen de artistieke ruimte om een eigen verhaal te vertellen over het onderwerp maar doen wel recht aan de historische en/of wetenschappelijke context. Bij de uitwerking van hun opdracht krijgen ze inhoudelijke ondersteuning van studenten HBO watermanagement van de HZ University of Applied Sciences uit Vlissingen, ter controle van de feiten.

Taalbarrières
Zowel het museum als de kunstacademie zijn blij met de samenwerking en hopen hiermee een uitdagende opdracht voor de studenten te hebben neergelegd. Louwerse van het museum stelt: ‘Animaties doorbreken taalbarrières  en voor een thema wat zo wereldwijd speelt is dat een prachtige manier om een nieuwe tentoonstelling in ons museum te realiseren. Zowel in ons ‘echte’ museum als in de digitale versie die momenteel in ontwikkeling is.‘

De uiteindelijke animaties, worden in de week van 7 juni gepresenteerd in het museum en zullen daar in elk geval een aantal maanden te zien zijn.


Herdenking watersnoodramp 1953 en symposium

De jaarlijkse herdenking van de watersnoodramp is voor ons allemaal een belangrijk moment en mocht ook dit jaar niet vergeten worden. Deze keer kon de herdenking helaas niet op de gebruikelijke manier plaatsvinden. Door de geldende corona-maatregelen mochten we niet bij elkaar komen bij het Watersnoodmuseum. Daarom werd op maandag 1 februari 2021 de slachtoffers van de ramp van 1953 met u vanuit huis herdacht. Door middel van een livestream werd de aangepaste herdenking uitgezonden.

Na afloop van de herdenking vond een symposium plaats.

Kijk hier naar de herdenking en het symposium:

Film herdenking en symposium

Film symposium

Programma herdenking
Start livestream: 10.00 uur.

Om 10.00 uur was allereerst de door Omroep Zeeland geregistreerde kranslegging bij het monument van Gust Romijn te zien. De kransen waren voorafgaand aan de herdenking al neergezet en de burgemeester legde de afsluitende krans. Burgemeester Jack van der Hoek en kinderburgemeester Josefien van der Meer hielden beiden een toespraak. De kinderburgemeester legde tevens symbolisch één van de (vele) witte rozen als gebaar voor alle mensen die zelf niet bij de herdenking aanwezig mochten zijn. Trompettist (Arie Noordijk) blies een taptoe, gevolgd door één minuut stilte en tot slot een couplet van het Wilhelmus.
Aansluitend vertoonde de livestream filmmateriaal uit de rijke collectie van het museum.

Programma symposium
Van 11.00 tot 12.00 uur.

Vanaf 11.00 uur praatte in het Vijfde Caisson presentator Maikel Coomans een uur lang met diverse gasten omtrent het thema ‘Herdenken in Coronatijd’. Onder de gasten was Ineke van Dijke uit Schuddebeurs, die als achtjarige de ramp meemaakte. Huisarts en medisch historicus Marjan Meekma kwam spreken over de impact van posttraumatische stressstoornis bij mensen die de ramp overleefden en dierbaren verloren. Ook Stijn Warmenhoven, oprichter Youth for Climate, was een van de sprekers. Verder leverden onder meer de burgemeester van Schouwen-Duiveland Jack van der Hoek, voorzitter bestuur Watersnoodmuseum Karla Peijs (oud-commissaris van de Koningin in Zeeland) en Watersnoodmuseum directeur Siemco Louwerse bijdragen aan deze live-uitzending. De interviews werden afgewisseld met nieuw filmmateriaal, dat is opgenomen voor het Oral History project van het Watersnoodmuseum.

Witte rozen
Dit jaar werden de slachtoffers van de watersnood van 1 februari 1953 herdacht door het (laten) leggen van een bloem. Heel veel mensen reserveerden daartoe via de webshop een witte roos. Alle 427 (!) rozen werden tijdens de herdenking neergelegd bij het watersnoodmonument van Gust Romijn, naast het Watersnoodmuseum. Zo heeft u, ondanks dat u er persoonlijk niet bij was, toch stilgestaan bij de herdenking en er met uw roos aan bijgedragen.