Jury selecteert vijf voorstellen uit 92 ideeën voor ‘open call’ watersnoodramp versus corona
OUWERKERK – Zo’n 92 culturele makers dienden een plan in om kunst te maken voor de expositie “Ik worstel en kom boven” in en om het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk. Een professionele jury bestaande uit Roos Gortzak (directeur Vleeshal, Middelburg), Hicham Khalidi (directeur Jan van Eyck Academie, Maastricht) en Siemco Louwerse (directeur Watersnoodmuseum, Ouwerkerk) selecteerde vijf inzendingen. Als alles volgens plan verloopt opent de expositie zaterdag 19 juni 2021.
Voor deze zogeheten ‘open call’ hoopte het Watersnoodmuseum tenminste 30 tot 40 inzendingen te krijgen, maar uiteindelijk meldden zich maar liefst 92 kunstenaars. Het museum is dan ook overweldigd door dit prachtige resultaat. Omdat er zoveel mooie aanmeldingen binnen zijn gekomen bekijkt het Watersnoodmuseum of naast de vijf geselecteerde kunstenaars voor de expositie in juni, ook een aantal van de voorstellen geschikt is voor een samenwerking in de toekomst.
Hoog niveau
Er is werk ingediend vanuit verschillende disciplines waaronder beeldhouwkunst, schilderkunst, installatiekunst, videokunst, fotografie, nieuwe media, live performance en meer. De jury werd geraakt door de vele persoonlijke verhalen van mensen en was onder de indruk van het hoge niveau van de makers. Een aantal indieners heeft de Watersnoodramp zelf mee gemaakt of was getroffen door corona. Enkele kunstenaars benoemden ook andere crisis situaties in hun verhalen; waaronder de evacuatie van de dreigende watersnood in 1995 in het rivierengebied.
De geselecteerde kunstenaars voor de expositie “Ik worstel en kom boven” zijn geworden: Tonnie Dieleman, Paul Nieboer, Astrid van Nimwegen, het duo Anna de Bruyckere en Christian Blaha en Jorien Brugmans. De kunstenaars werken vanuit uiteenlopende disciplines en invalshoeken. Zo komen videokunst, muziek, literatuur, installatiekunst en live performance bij deze nog te vormen expositie aan bod.
Expositie
Het Watersnoodmuseum probeert met de eind-expositie die vanaf 19 juni te zien is, een stimulans te bieden voor culturele makers. Het museum wil de bezoekers raken, confronteren, inspireren en hoop bieden in deze tijd. Daarnaast wil het ook laten zien welke belangrijke bijdrage kunst kan bieden in een tijd van onzekerheid. De makers krijgen tot juni gelegenheid om de plannen uit te werken. Wanneer de corona maatregelen het toelaten opent de expositie zaterdag 19 juni en is deze geopend tot begin november 2021.
De tentoonstelling ‘Ik worstel en kom boven’ wordt mede mogelijk gemaakt door een bijdrage uit het Stimuleringsfonds Cultuur van provincie Zeeland
Geselecteerde kunstenaars
Tonnie Dieleman (1976) uit Middelburg is muzikant onder de naam Broeder Dieleman; als muzikant en kunstenaar doet hij onderzoek naar cultuur, taal en religie. Terugkerende thema’s zijn rouw, verdriet en medemenselijkheid.
Paul Nieboer (1992) uit Abeele volgt een master beeldende kunst aan het LUCA, School of Arts in Gent. Hij doet momenteel veel onderzoek naar ecosystemen en legt op deze manier een verband tussen beide crisis situaties.
Astrid van Nimwegen (1985) uit Sommelsdijk studeerde aan het Piet Zwart Institute. Ze is werkzaam als videokunstenaar. Haar werk was onder andere te zien op het Milano Filmfestival en IFFR International Filmfestival Rotterdam.
Componist en musicus Christian Blaha (1972) uit Serooskerke en schrijver en performer Anna de Bruyckere (1987) uit Middelburg maakten al eerder gezamenlijk werk in de vorm van het theaterproject Rimpelingen. De Bruyckere was stadsdichter van Middelburg en Blaha is oprichter, artistiek leider/dirigent van het professionele Zeeuws Kamerorkest TY.
Jorien Brugmans (1948) uit Terneuzen deed de Kunstacademie Sint-Niklaas. Ze maakt poëzie en combineert dat met haar beeldend werk. Ze bracht drie dichtbundels uit en werkt momenteel aan haar vierde dichtbundel.
Het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk, Zeeland heeft de status van Nationaal Kennis- en Herinneringscentrum Watersnood 1953. Het museum verzamelt verhalen over de Watersnoodramp van 1953 die grote delen van Zeeland, Zuid-Holland en het westen van Noord-Brabant trof. Het geeft daarmee de 1836 slachtoffers, overlevenden, nabestaanden en anders betrokkenen een stem. Het museum is gevestigd in vier Phoenixcaissons die zijn gebruikt voor het sluiten van het laatste dijkgat ontstaan tijdens de ramp van 1953. Jaarlijks trekt het rond de 100.000 bezoekers uit binnen- en buitenland en is daarmee het best bezochte museum van Zeeland.
